Nazywam się Leszek Kucharski. Jestem tenisistą stołowym.
Można śmiało powiedzieć, że grę w pingponga Leszek Kucharski wyssał z mlekiem matki. Jeszcze przed narodzinami, kiedy mama była w czwartym miesiącu ciąży, został Mistrzem Polski w grze mieszanej. Właśnie w 1959 roku Magdalena Skuratowicz-Kucharska zdobyła mistrzostwo Polski w grze pojedynczej. Chyba już w tym momencie, nienarodzony jeszcze Leszek Kucharski nie miał innego wybory, jak tylko zostać tenisistą stołowym.
Wychował się na sali pingpongowej Startu Gdynia. Następnym klubem był MRKS Gdańsk, później AZS UG (zmieniał następnie nazwę na AZS WSWF -> AZS AWF). W tym okresie Magdalena Skuratowicz-Kucharska wynalazła w Starogardzie Gdańskim Andrzeja Grubbę, który bardzo szybko pojawił się w AZS-ie. Od tego momentu zaczęła się wielka rywalizacja, która w opinii wielu specjalistów była jednym z ważniejszych elementów sportowego rozwoju tych dwóch zawodników. Bardzo ważnym elementem na drodze sportowej Leszka Kucharskiego było pojawienie się trenerów-fachowców. Pierwszą taką osobą była oczywiście mama, która przekazała przyszłemu mistrzowi podstawy techniki, nauczyła go grać w pingponga. Zresztą nie tylko samego Leszka Kucharskiego, ale także starszego brata Zbyszka (mistrz Polski juniorów, wraz z Leszkiem na zdjęciu poniżej) oraz siostrę Gosię. Drugą ważną osobą, była pani Barbara Kowalska, ówczesna szefowa szkolenia w PZTS. Dzięki niej Leszek Kucharski mógł zaistnieć na arenie międzynarodowej. Jak wspomina dzisiaj, jest pewien, że bez pomocy tych dwóch kobiet nie osiągnąłby wszystkich swoich sukcesów.
Prawie przez całą swoją karierę sportową reprezentował kluby polskie. Tylko przez trzy lata (1987-1990) bronił barw klubów w Szwecji (Halmstad i Helsinborg) i jeden rok w Niemczech (Heilbronn, rok 1991). Do momentu wyjazdu za granicę reprezentował barwy AZS AWF Gdańsk, w którym razem z Grubbą, Jakubowiczem i Klimkowskim zdobywał wielokrotnie tytuł drużynowego mistrza Polski.
Po powrocie zza granicy był zawodnikiem klubów: Baildon Katowice, Euromirex Radom, AZS AWF Gdańsk, Pogoń Lębork, Olimpia Grudziądz oraz ostatniego klubu Odra Głoska Roben Księgienice. Ostatni występ Leszka Kucharskiego na krajowym podwórku miał miejsce w 2000 roku.
Osiągnięcia młodzieżowe
1959
Pierwszy tytuł Mistrza Polski w grze mieszanej w parze z mamą Magdaleną Skuratowicz-Kucharską :))
1971
Pierwszy tytuł indywidualnego Mistrza Polski w kat. Młodzika (w owym czasie były dwie kat. Młodzieżowe – młodzik do lat 15 oraz junior 15-18)
1974
Drugi tytuł indywidualnego Mistrza Polski w kat. Młodzika – V m. Mistrzostwa Europy gra poj. kat. młodzik
1976
Brązowy medal MEJ gra mieszana w parze Jolantą Szatko
1977
Mistrz Polski Juniorów w grze pojedynczej
Mistrz Europy Juniorów – Vichy
Osiągnięcia seniorskie – drużynowo
Mistrzostwa Polski
11 tytułów drużynowego Mistrza Polski
7 x z AZS AWF Gdańsk w składzie: A. Grubba, A. Jakubowicz, T. Klimkowski i L. Kucharski
3 x w Euromirex w składzie: M. Kusiński, G Adamiak, P. Skierski i L. Kucharski
1 x w Baildon Katowice w składzie: P. Napiórkowski, Leśniewski. A. Płodzień, L. Kucharski
tytuły v-ce Mistrzów Polski w drużynach AZS AWF Gdańsk, Pogoń Lębork, Olimpia Grudziądz i Odra Głoska Roben Księgnice
Turnieje Międzynarodowe
drużynowe Mistrzostwo Włoch (81)
drużynowe Mistrzostwo Holandii (84)
drużynowe Mistrzostwo Walii (85)
drużynowe Mistrzostwo RFN (86 i 88) wszystkie te tytuły zdobyte w drużynie z A. Grubbą
Klubowy Puchar Europy
1980 – 1/2 finału
1981 – II miejsce
1985 – zdobycie Pucharu Europy w składzie: A. Grubba, A, Jakubowicz, T, Klimkowski i L. Kucharski
Superliga
II miejsce 88/89
I miejsce 85/86 i 86/87 w składzie: J. Szatko, A. Grubba, S. Dryszel i L. Kucharski
Mistrzostwa Europy i Świata
1984 v-ce Mistrzostwo Europy – Moskwa w składzie: A. Grubba, S. Dryszel, A, Jakubowicz, P. Molenda i L. Kucharski
1985 brązowy medal Mistrzostwa Świata – Goeteborg w składzie: A. Grubba, S. Dryszel, A, Jakubowicz, P. Molenda i L. Kucharski
1986 brązowy medal Mistrzostwa Europy – Praga w składzie: A. Grubba, S. Dryszel, A, Jakubowicz i L. Kucharski
Osiągnięcia seniorskie – gra mieszana
Mistrzostwa Polski
I miejsce (78, 79) w parze z J. Szatko
I miejsce (89) w parze z D. Bilską
Turnieje Międzynarodowe
I miejsce MM Polski w parze z J. Szatko
Osiągnięcia seniorskie – gra podwójna
Jeżeli nie zaznaczono inaczej moim partnerem deblowym był A. Grubba.
Mistrzostwa Polski
I miejsce (78) w parze z S. Dryszelem
I miejsce (79,80,81,84,88) w parze z A. Grubbą
Turnieje Międzynarodowe
I miejsce MM Anglii (80,88)
II miejsce MM Szwecji (80)
I miejsce MM Walii (81)
I miejsce MM Belgii (81)
I miejsce MM Czechosłowacji (81)
I miejsce MM Polski (81,84)
II miejsce MM RFN (89)
Puchar Świata
III miejsce Seul (90)
Mistrzostwa Europy
1/4 finału Berno (80)
1/4 finału Moskwa (84)
1/4 finału Praga (86)
III miejsce Paryż (88)
1/4 finału Goeteborg (90) w parze z Z.Kalinic
Mistrzostwa Świata
1/4 finału Nowy Sad (81)
III miejsce New Delhi (87)
v-ce Mistrzostwo Świata Dortmund (89) w parze z Z. Kalinic
1/4 finału Chiba (91)
Igrzyska Olimpijskie
1/4 finału Seul (88)
1/8 finału Barcelona (92)
Osiągnięcia seniorskie – gra pojedyncza
Mistrzostwa Polski
III miejsce (93,94,96)
II miejsce (79,81,85,86,88,89,91,92)
Mistrz Polski (80,87)
Turnieje Międzynarodowe
II miejsce MM Włoch (81) porażka w finale z A. Grubbą
I miejsce MM Holandii (84) zwycięstwo w finale z A. Grubbą
I miejsce MM Czechosłowacji (85) zwycięstwo w finale z J. O. Waldner
Puchar Świata
IV miejsce Macau (87) to najlepsze miejsce zajęte w Pucharach Świata
4-krotny udział w Pucharze Świata
Mistrzostwa Europy
Srebrny Medal Praga (86) w finale przeciwko J.Persson
TOP-12
IV miejsce Lublana (88) to najwyższa pozycja osiągnięta w tym cyklu turniejów
6-krotny udział w TOP-12
Ranking
4 miejsce – lista europejska
11 miejsce – lista światowa to najwyższe pozycje na listach, które osiągnąłem podczas swojej kariery zawodniczej
Osiągnięcia trenerskie
Podczas pobytu Leszka Kucharskiego w Baildonie w roku 1991, rozpoczął się jednocześnie drugi etap jego kariery sportowej – praca trenerska. Początkowo przez 1,5 roku był asystentem trenera A. Giersza w Ośrodku Szkolenia Młodzieży ( OSM ) w Gdańsku, w którym na co dzień trenowali zawodnicy: Lucjan Błaszczyk, Piotr Skierski, Tomasz Krzeszewski, Michał Dziubański, Jarosław Kołodziejczyk, Piotr Szafranek, Tomasz Redzimski, Marcin Kusiński, Piotr Napiórkowski .Najbardziej spektakularnym osiągnięciem w tym okresie było zdobycie MEJ w grze podwójnej pary: Błaszczyk – Krzeszewski oraz V-ce MŚ w turnieju drużynowym do lat 20. W 1994 roku, po dwóch latach przerwy, zaczął ponownie pracę w PZTS już jako trener kadry narodowej juniorów. Po roku nastąpiła reaktywacja OSM w Gdańsku, rozpoczęła się również współpraca z J. Kołodziejczykiem, która trwała przez 8 lat. Do OSM Gdańsk zostało powołanych 10 chłopców w wieku 13 lat. Byli to: Kosowski Jakub, Godlewski Łukasz, Czerniawski Marcin, Michael Daniel, Makowski Tomasz, Makowski Andrzej, Miszewski Marcin, Sagan Jakub, Daniel Artur oraz Matuszewski Patryk. W miarę upływu lat następowała naturalna rotacja. Dołączyli do grupy m. in. Chudoba Piotr, Such Bartosz, Woś Alan. Z grupy tej do ostatniego roku (max wiek zawodnika w OSM to 19 lat) w ośrodku pozostali: Kosowski, Such, Godlewski, Makowski A. Z grupą tą, wzmacnianą przez zawodników spoza OSM Gdańsk (Górak Daniel, Gołdyn Michał) łączą mnie niezapomniane chwile radości jak i złości, porażek, a także zwycięstw – a takich było wiele. Był to najlepszy okres pod względem wynikowym w dotychczasowej pracy trenerskiej, jak również w historii PZTS w kategoriach młodzieżowych. W 2000 roku dołączyli: Chmiel Paweł (86), Chmiel Piotr (86), Perek Jakub (86), Pietkiewicz Maciej (86), Grześlak Zbigniew (85), Szarmach Karol (87), Szarmach Bartosz (87), Gniewek Wiktor (87), jak również po raz pierwszy pojawiły się dziewczęta: Krawczyk Renata, Smętek Marta, Pietkiewicz Monika oraz Partyka Natalia.
1992
Tytuł mistrzów Europy juniorów w grze deblowej zdobyli L. Błaszczyk i T. Krzeszewski – Topolcany
1993
V-ce mistrzostwo Świata do lat 20 (Błaszczyk, Skierski, Krzeszewski, Szafranek) – Japonia
1996
V-ce mistrzostwo Europy w pary deblowej Grubba – Błaszczyk (byłem nawet trenerem samego Grubby !!!)
Brązowy medal drużyny na tych samych mistrzostwach Praga 96 (prowadziliśmy zespół wspólnie ze S .Dryszelem)
1997
Srebrny medal MEJ w kat. kadet gra podwójna M. Czerniawski – J. Kosowski
Brązowy medal drużyny w składzie: B. Such, M. Czerniawski, J. Kosowski, J. Sagan
1998
Brązowy medal drużyny MEJ w Terni w składzie B. Such, J. Kosowski, M. Gołdyn, M. Czerniawski, Ł. Godlewski
1999
Złoto drużyny w MEJ w składzie D. Górak, B. Such, J. Kosowski, Ł. Godlewski, P. Matuszewski
Srebrny w grze pojedynczej B. Such
2000
II-gie z rzędu złotko dla Polski w MEJ w drużynie w składzie D. Górak, B. Such, M. Czerniawski, J. Kosowski
Brązowy medal debla B. Such – M. Czerniawski
2001
Dwa złote medale D. Góraka!!! W grze podwójnej oraz pojedynczej (zostałem zdetronizowany. Do tej pory jako jedyny posiadałem tytuł indywidualnego mistrza Europy)
Brąz kadeckiej pary deblowej P. Chmiel – M. Pietkiewicz
Srebro kadeckiej pary mieszanej Visky – J. Perek
2002
Brązowy medal ME juniorek pary deblowej R. Krawczyk – M. Cichocka
2003
Srebro medal ME kadetek pary deblowej N. Partyka – M. Gołota
2006
Sarajewo – Srebrny medal w turnieju drużynowym juniorek: Natalia Partyka, Natalia Bąk, Marta Gołota i Weronika Walna.
2007
Bratysława ME juniorek – Brązowy medal w grze indywidualnej Natalii Partyki, srebrny medal w grze podwójnej: Natalia Partyka/Natalia Bąk, srebrny medal w grze mieszanej: Natalia Bąk/Darius Knight oraz brązowy: Natalia Partyka/Abdel-Kader Salifou.
Brązowy medal Drużynowych Mistrzostw Świata Juniorek w składzie: Natalia Partyka, Natalia Bąk, Katarzyna Grzybowska, Anna Żak.